Seminarium 1

Prelegent: prof. dr. hab. Paweł Bronowski (Instytut Psychologii APS)

Dyskutanci: prof. dr hab. Katarzyna Prot-Klinger (Instytut Psychologii APS), dr Rafał Styła (Wydział Psychologii UW)

Prowadzący seminarium: dr Izabela Kaźmierczak (Instytut Psychologii APS)

Termin: 18.01.2019 (piątek w godz. 10:00-12:00)

Miejsce: Sala Senatu (II piętro, budynek C), Akademia Pedagogiki Specjalnej.

 

Streszczenie referatu 

Schizofrenia od wielu lat jest obiektem zainteresowania psychoterapeutów. Ich działania, zróżnicowane w zależności od podstaw teoretycznych, są opisywane w literaturze naukowej dość szeroko. Za ważny element wyznaczający w ostatnich latach nowe horyzonty w terapii i wsparciu osób chorujących można uznać koncepcję wspierania procesu zdrowienia. Stawia ona nowe pytania dotyczące zarówno celów terapii jak i oczekiwań pacjentów wobec terapeutów. Podkreśla znaczenie środowiskowej perspektywy leczenia.

Mimo dużego zainteresowania psychoterapią schizofrenii ze strony profesjonalistów w Polsce realny udział w niej osób chorujących jest raczej marginalny. Farmakoterapia nadal okazuje się zwykle jedynym sposobem leczenia. Badania dotyczące funkcjonowania osób chorujących wykazują, że deklarowane przez nie zapotrzebowanie na udział w psychoterapii jest niewielkie. Jest to prawdopodobnie związane z brakiem informacji o metodach psychoterapeutycznych, realnie dostępną ofertą oraz ugruntowanym przekonaniem, że leczenie to tylko farmakoterapia. Jednocześnie osoby chorujące na schizofrenię nie wydają się być grupą interesującą jako potencjalni pacjenci dla psychoterapeutów. Dotyczy to zarówno placówek leczniczych finansowanych przez NFZ jak i prywatnie opłacanej psychoterapii. Można to uznać za jeden z elementów marginalizacji i dyskryminacji chorych.

Warto zaznaczyć, że obecnie relatywnie szeroki dostęp do niefarmakologicznych form oddziaływań dla tej grupy zapewniają niemedyczne środowiskowe programy wsparcia. Oferują one kombinację działań związanych z psychoedukacją, społecznością terapeutyczną, poradnictwem oraz terapią zajęciową.