Serdecznie zapraszamy na spotkanie poświęcone dyskusji nad książką Heleny Janet Grzegołowskiej-Klarkowskiej
Mądrość osobowości. Wspieranie rozwoju osobowości i zapobieganie jej zaburzeniom w całym cyklu życia - 12 grudnia (środa) 2018 r., o godz. 15.30 APS, Sala Senatu, ul. Szczęśliwicka 40, w Warszawie.
O książce mówić będą: prof. dr hab. Anna Firkowska-Mankiewicz i dr hab., prof. APS Barbara Weigl
Spotkanie poprowadzi dr hab. prof. APS Barbara Pasamonik
Organizator: Katedra Socjologii Kultury Instytutu Filozofii i Socjologii APS
Helena Janet Grzegołowska-Klarkowska (2018)
MĄDROŚĆ OSOBOWOŚCI.
WSPIERANIE ROZWOJU OSOBOWOŚCI I ZAPOBIEGANIE JEJ ZABURZENIOM W CAŁYM CYKLU ŻYCIA.
Warszawa: ME-KOMP, ss. 191.
Książka jest autorską próbą stworzenia ogólnych ram teoretycznych dla zasygnalizowanej w tytule problematyki oraz skonstruowania ogólnego modelu wspierania rozwoju osobowości. Nie zawiera konkretnych wskazówek praktycznych, nie proponuje konkretnych programów interwencji, nie jest też raportem z badań własnych. W zamyśle autorki ma ona dopiero stymulować tworzenie praktycznych programów oddziaływań wspierających rozwój osobowości i zapobiegających jej zaburzeniom w całym cyklu życia.
Poszukując odpowiedzi na tytułowe pytanie korzystam z inspiracji płynącej zarówno z głównego nurtu psychologii, jak i z wciąż dezawuowanej przez ten nurt psychologii humanistycznej i psychoanalizy. Psychologia humanistyczna sformułowała szereg tez dotyczących tkwiącego w człowieku potencjału rozwojowego oraz dróg jego realizacji (samoaktualizacji, samorealizacji). Niechęć akademickiego establishmentu wobec psychologii humanistycznej spowodował, że bardzo niewiele było prób empirycznej weryfikacji i falsyfikacji owych tez. Dopiero niedawno pojawiły się poważne propozycje ich traktowania jako cennego źródła hipotez na temat podstawowych ludzkich potrzeb. Merytoryczne uzasadnienie skupienia na podejściu psychodynamicznym jest następujące. Wszystkie teorie psychoanalityczne są par excellence teoriami rozwojowymi i choć historycznie koncentrowały się głównie na wypaczeniach w prawidłowym rozwoju osobowości i sposobach ich prostowania, są skarbnicą hipotez na temat warunków prawidłowego rozwoju osobowości. Warto z tej skarbnicy skorzystać. Po drugie, właśnie psychoanaliza, tak klasyczna freudowska, jak i jej późniejsze emanacje, najdogłębniej bada rolę procesów nieświadomych i emocji w ludzkim rozwoju, przełamuje kartezjański racjonalizm i dualizm, wskazując na jedność ciała i umysłu, dostrzega ogromną złożoność naszej psychiki. Po trzecie, jedyną do niedawna próbą sformułowania ogólnej teorii ludzkiej osobowości był niedokończony, zarzucony przez autora i opublikowany pośmiertnie w języku niemieckim w 1950 roku, freudowski projekt psychologii naukowej (Project for a Scientific Psychology).
Książka adresowana jest do wszystkich, którym leży na sercu wspieranie rozwoju zdrowych osobowości, zdrowych instytucji i organizacji, oraz zdrowego, lepszego świata. W pierwszym rzędzie adresowana jest do psychologów, ale mam nadzieję, że sięgną po nią także inne osoby bezpośrednio lub pośrednio zaangażowane we wspieranie rozwoju, bądź to z racji wykonywanego zawodu (pedagodzy, pracownicy socjalni, zwierzchnicy, działacze samorządowi, politycy, lekarze i położne, pielęgniarki środowiskowe i asystenci rodzinni), bądź to z racji kluczowej dla rozwoju funkcji (rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, opiekunowie, mentorzy).