Opis:

Dr Marzanna Bogumiła Kielar – adiunkt w Zakładzie Metodologii i Pedagogiki Twórczości w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, gdzie kieruje Pracownią Heurystyki. Absolwentka filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe  ogniskują się wokół problematyki twórczości. Łączy namysł badawczy z praktyką twórczą. Poetka, laureatka prestiżowych nagród literackich w Polsce i Europie (m.in. Nagrody im. Kościelskich, Paszportu „Polityki”, Hubert-Burda-Preis, Kryształu Vilenicy, nominowana do Nagrody Nike). Jej wiersze zostały przetłumaczone na 22 języki i znalazły się prawie czterdziestu antologiach. Stypendystka uniwersytetów i fundacji kulturalnych w Europie, USA, Skandynawii, Azji i Polsce (m.in. Iowa University, Hongkong Baptist University, Akademie Schloss Solitude, dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Członek Polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Włączenie do współczesnego dyskursu naukowego w pedagogice filozoficznej i psychologicznej myśli Kena Wilbera zasługuje na szczególne uznanie, bowiem nie chodzi tu o nasycenie polskiej humanistyki kolejną koncepcją kształcenia jako nowej metanarracji, ale o poszerzenie dotychczas rozwijających się modeli wiedzy o ten, który nie jest jeszcze właściwie obecny i spożytkowany w naszej praktyce i uniwersalistycznych metateoriach. (…) Uważam, że mamy tu do czynienia z niezwykle dojrzałym studium pedagogicznym, krytycznym wobec już istniejących analiz i aplikacji myśli K. Wilbera, a przy tym bardzo dobrze osadzonym we właściwym rozpoznaniu jej przesłanek antropologicznych, socjopolitycznych czy religijnych. Właśnie tego typu prace są nam potrzebne, by eliminować istniejące już w innych publikacjach przekłamania, niezgodne z istotą filozofii tego humanisty. (…) Analiza komparatywna i inkluzyjna Autorki recenzowanej książki, nie wpisuje się w jakże powszechne przy tego typu pracach zjawisko westernizacji czy sprzyjania dominacji amerykańskiej myśli na naszym kontynencie. Włącza się natomiast znakomicie nie tylko w obszar współczesnych badań w zakresie teorii i nurtów nauk społecznych przełomu XX i XXI w., ale i w zakres analiz cywilizacyjnych, które łączą teoretyczne spory z konkretnym komparatywno-historycznym badaniem idei i praktyk edukacyjnych. (…) Książka M.B. Kielar jest znakomitym, erudycyjnym, bogatym źródłowo, krytycznym i interdyscyplinarnym studium jednej z najnowszych teorii społecznych naszych czasów, która została już wpisana do historii psychologii (chociaż nie w Polsce), a w świecie wciąż znajduje się na jej obrzeżach. (…) Autorka znakomicie ukazuje sposób rozprzestrzeniania się tej teorii w świecie, jej recepcji wraz z pojawiającymi się na jej temat błędami, uproszczeniami czy niezwykle interesującymi jej rozwinięciami. Jest to zatem książka, z której powinni skorzystać nie tylko pedagodzy, ale przede wszystkim psycholodzy, socjolodzy i komparatyści idei w naukach społecznych.

                                                                                  Prof. dr hab. Bogusław Śliwerski

Autorka podejmuje się opracowania, które jest pierwszą monografią na temat zastosowania teorii Kena Wilbera w edukacji. (…) Rozprawa należy do tych, które włączają polską refleksję humanistyczną w obieg światowy i jednocześnie przybliża czytelnikowi polskiemu główne idee, nazewnictwo i metafory przewodzące Wilberowskiej teorii. Jest cenna z perspektywy kondycji współczesnej pedagogiki.

              Dr hab. Krystyna Najder-Stefaniak