Opis:

Ta poetycka, w pełni humanistyczna metafora to nawiązanie do śpiewu australijskiego ptaka, który potrafi fascynować, a niejednego żeglarza uwiódł do kolejnych podróży – powrotów na morza i oceany. To książka o żeglowaniu i ludziach morza. W narracji przeplatają się różne wątki, wszystkie jednak koncentrują się wokół wychowania w kontekście żeglowania po śródlądziu, morzach i oceanach, a także dziejów, teorii i praktyki edukacji żeglarskiej na pokładach żaglowców i w przystaniach żeglarskich.

Poza usystematyzowaniem wiedzy z zakresu wychowania morskiego autorzy prowadzą czytelnika przez metodykę działań stymulujących i uaktywniających potencjał wychowanków, co podkreśla przydatność opracowania dla teorii i praktyki edukacji. […] Publikacja jest wartościowa i użyteczna dla różnych grup odbiorców. […] Mogą to być osoby, przed którymi stoi wyzwanie konceptualizacji pracy magisterskiej czy doktorskiej, […] może też okazać się interesująca dla promotorów jako źródło inspiracji ciekawych, nowatorskich projektów.

dr hab. Joanna Łukasik, prof. UP w Krakowie

Książka została napisana przez pedagogów i praktyków, co jest najlepszym połączeniem, albowiem gwarantuje, że teoria bez praktyki nie będzie ślepa, a praktyka bez teorii nie będzie głupia. Autorami są miłośnicy i pasjonaci żeglarstwa, co – w perspektywie ostatniej, bardzo dobrej książki profesora Zbyszka Melosika Pasja i tożsamość naukowca – daje potężną nadzieję na bardzo dobrą publikację nie tylko dla pedagogów i żeglarzy, lecz także dla pasjonatów nauki z pasją.

dr hab. Janusz Miąso, prof. UR w Rzeszowie