Opis:

Problematyka zdolności od dawna budziła zainteresowanie, zarówno teoretyków, jak też prowadzących pracę wychowawczą z uczniem praktyków oraz wywoływała liczne, niekiedy poważne spory. Fundamentalna kontrowersja dotycząca mechanizmu powstawania zdolności, którą można wyrazić pytaniem „geny czy środowisko?” została rozstrzygnięta kompromisowo. Zarówno natywiści, jak i przedstawiciele poglądu o pełnej zależności zdolności od oddziaływań środowiskowych ustąpili ze swych niewzruszonych pozycji, a spór o genezę uzdolnień dotyczy proporcji udziału czynników dziedzicznych i wychowania w określaniu możliwości jednostki. Spór ten, jakkolwiek ważny poznawczo, nie dotyczy działań urzeczywistnianych w edukacji szkolnej. Dla praktyki wychowawczej problemem najistotniejszym jest ostateczne poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o pożądanie i efektywne sposoby rozwoju i wykorzystania zdolności ucznia.

Recenzowana książka po części przynosi odpowiedź na postawione wyżej pytanie. Piszę „po części” bo nie może być inaczej. Pełne rozstrzygnięcie pytania o pożądane sposoby kształcenia, w tym kształcenia zdolnych, zapewne nie jest możliwe.

Autorki swoją monografią dostarczają cennego materiału pozwalającego z jednej strony zobaczyć wachlarz dotychczas wypracowanych sposobów pracy ze zdolnymi, z drugiej zaś stanowiącego przesłanki do namysłu nad możliwościami wdrożenia tych rozwiązań w aktualnych warunkach polskiej szkoły, a także dla projektowania rozwiązań nowych. Ten drugi wątek został wyeksponowany w części, w której prezentowane są rezultaty szeroko zakrojonych badań empirycznych, mających za przedmiot ocenę wdrożonego projektu edukacyjnego nastawionego na rozwijanie zdolności uczniów

Z recenzji wydawniczej

dr hab., prof. APS Jana Łaszczyka