Opis:

„Autorzy przedłożonego raportu podjęli niezwykle trudne kwestie egzystencjalne, kluczowe dla życia osób w naszym państwie, nie obawiając się najbardziej bolesnych zjawisk, jak korupcja, wykluczanie społeczne, przemoc i agresja, także w cyberprzestrzeni. Nie pozostawiają jednak czytelników z samą diagnozą, z wynikającymi z badań – miejscami porażającymi – wnioskami, ale określają możliwości wychodzenia z sytuacji kryzysowych, akcentując rolę ekologii życia. Najcenniejszy jest stan wiedzy polskiej młodzieży, jej świadomości i poczucia sprawstwa w dziedzinach codziennego życia, które mogą stać się blokadą w ich rozwoju. Przedłożona do oceny rozprawa znacząco wpisuje się w rozumienie codziennego świata życia polskiej młodzieży. Znakomicie odzwierciedla stan samoświadomości istniejących zagrożeń oraz propozycje rozwiązań uczonych, dla których misja uniwersytetu spełnia się właśnie w diagnozowaniu zjawisk ukrytych, skrywanych, jeszcze nierozpoznanych, jeśli wiedza o nich może pomóc pedagogom, psychoterapeutom, nauczycielom, rodzicom, instruktorom, katechetom czy edukatorom w rozumieniu podmiotów socjalizacji, wychowania czy instytucjonalnej edukacji”.

            Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego, dr. h.c. multi, Uniwersytet Łódzki

„Recenzowana praca (…) jest w znacznym stopniu nowatorska i przygotowana przez autorów, niezależnie od posiadanego formalnego statusu naukowego, posiadających bogaty dorobek w zakresie pedagogiki, edukacji i bezpieczeństwa. Stanowi dzieło łączące aktualną wiedzę z zakresu teorii bezpieczeństwa z wynikami badań empirycznych niemal dziesięciu tysięcy dzieci i młodzieży z różnych regionów Polski. Z pewnością wychodzi naprzeciw wyzwaniom, jakie generuje współczesny świat poprzez zwiększającą się liczbę zagrożeń bezpieczeństwa zarówno jednostek ludzkich, jak i grup społecznych. Dlatego można ją rekomendować wszystkim badaczom problematyki wychowania i bezpieczeństwa oraz tym, którzy w praktyce realizują różne formy edukacji dla bezpieczeństwa”.

Z recenzji dr. hab. Ryszarda Stępnia, prof. Akademii Humanistycznej w Pułtusku