Stefan Przybylski
Doktor nauk humanistycznych

Kwalifikacje
w latach 1978-1984 uzyskał:
tytuł magistra (1978)
stopień naukowy doktora (1984)

Przebieg pracy zawodowej
Asystent i starszy asystent w Wyższej Szkole pedagogiki specjalnej (1978-1985)
Adiunkt w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej (od 1985)
Nauczyciel szkoły specjalnej (1983-1987)

Pełnione funkcje
Prodziekan wydziału w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej (1991-1993)
Pełnomocnik Rektora Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej ds. Współpracy z Zagranicą (1993-1996)
Członek Komitetu Redakcyjnego Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej (1987-1990 oraz od 1993)
Organizator i kierownik Poradni dla Dzieci ze Sprzężoną Niepełnosprawnością (od 1994)
Kierownik Podyplomowego Studium Rehabilitacji Dzieci ze Sprzężoną Niepełnosprawnością (od 1994)
Członek International Association of Specjal Education
Kierownik międzynarodowych programów „Kształcenie modułowe – LEROPOL-PTH” (1992-1993) „ przygotowanie kadr do pracy z dziećmi ze sprzężoną niepełnosprawnością” (1993-1996)

Udział w kształceniu kadr i organizacji imprez naukowych
Organizator konferencji naukowych nt. „Kształcenie modułowe” (1994)
„Pomoc dzieciom ze sprzężoną niepełnosprawnością” (1996)
Promotor 80 prac magisterskich

Publikacje
Autor jednej książki „Praca rewalidacyjna z osobami głębiej upośledzonymi umysłowo” (1980)
Współautor 2 książek oraz 18 artykułów i doniesień naukowych

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (1989)

Źródło:
Gasik, W. i Pańczyk, J. (1997). Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS i WSPS z lat 1971-1996. Warszawa: Wydawnictwo WSPS, str. 82-83.