Marianna Marek-Ruka
Doktor nauk humanistycznych

Kwalifikacje
w latach 1952-1974 uzyskała: nauczyciela szkoły specjalnej (1952); tytuł magistra (1961); stopień naukowy doktora (1974)

Przebieg pracy zawodowej
Nauczycielka szkoły podstawowej
Dyrektor szkoły podstawowej
Dyrektor placówki resocjalizacyjnej
Wizytator szkolnictwa specjalnego kuratorium okręgu szkolnego
Pracownik okręgowego ośrodka metodycznego
Docent w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Naukowych w Warszawie-Rembertowie (1979-1982), a także w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Warszawie (1982-1990) oraz w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej (od 1990)

Pełnione funkcje
Wicedyrektor ds. naukowych w oddziale Warszawa-Rembertów (1972-1974)
Dyrektor oddziału Warszawa-Rembertów (1974-1980)
Kierownik Pracowni Pedagogiki Specjalnej (1981-1983)
Kierownik Zakładu Pedagogiki Specjalnej (1983-1990)
Członek Rady Naukowej (1982-1990)

Udział w kształceniu kadr i organizacji imprez naukowych
Organizatorka konferencji (sympozjów) na temat: „Postęp pedagogiczny” (1973)
„Międzynarodowa konferencja nauczycieli Freinetowców -RIDEF” (1976) oraz 11 konferencji problemowych w ramach „Seminarium współczesnych problemów pedagogiki specjalnej” (1983-1989)
Konsultant ds. specjalizacji zawodowej nauczycieli (1983-1985)
Członek głównej komisji ds. stopni specjalizacji zawodowej (od 1986)
Promotor 300 prac magisterskich.

Publikacje
autorka 5 książek: „Niepowodzenia szkolne a niedostosowanie społeczne młodzieży” (1977)
 „Dziecko niepełnosprawne - problemy jego kształcenia i wychowania” (1981)
 „Podręcznik do geografii dla klasy V szkoły podstawowej specjalnej” (1984)
 „Kazimierz Kirejczyk - życie i działalność” (1995)
 „Teoria i praktyka rehabilitacji w dorobku naukowym A. Hulka” (1996)
 Współautorka 3 książek, redaktor naukowy 7 książek (prac zbiorowych), autorka 50 artykułów oraz 14 recenzji

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973)
Złoty Krzyż Zasługi (1975)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)

Nagrody Ministra (równorzędne)
Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1982)
Ministra Oświaty i Wychowania (1983, 1987)
 
Źródło:
Gasik, W. i Pańczyk, J. (1997). Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS i WSPS z lat 1971-1996. Warszawa: Wydawnictwo WSPS, str. 66-67.