Janina Wyczesany

Janina Wyczesany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Profesor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki specjalnej, dydaktyki ogólnej, oligofrenopedagogiki, pedagogiki resocjalizacyjnej

Kwalifikacje
W latach 1964-1999 uzyskała:
tytuł magistra (1964)
tytuł nauczyciela szkoły specjalnej (1966)
stopień naukowy doktora (175)
stopień naukowy doktora habilitowanego (1986)
profesor zwyczajny (1999)

Przebieg pracy zawodowej
Nauczycielka szkoły podstawowej (1955-1962)
Nauczycielka-wychowawczyni w placówce specjalnej (1962-1965)
Wizytatorka kuratorium okręgu szkolnego ds. szkolnictwa specjalnego (1966-1971)
Starszy wykładowca, adiunkt, docent, profesor nadzwyczajny w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie (1971-1996)

Pełnione funkcje
Członek Zespołu Pedagogiki Specjalnej Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk (od 1988)
Członek Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego (od 1990)
Członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Szkoła specjalna” (od 1989)
Członek Komitetu Redakcyjnego kwartalnika „Ulga w cierpieniu” (od 1994)
Przewodnicząca Zespołu Pedagogiki Specjalnej Centralnego Ośrodka Metodycznego Studiów Nauczycielskich w Krakowie (od 1993); członek komisji ds. stopni specjalizacji zawodowej (od 1983)

Udział w kształceniu kadr i organizacji imprez naukowych
Promotor 100 prac magisterskich
Promotor 3 prac doktorskich
Recenzent w 8 przewodach doktorskich

Publikacje
Autorka 4 książek:
„Wybrane zagadnienia z oligofrenopedagogiki” (1981)
„Czynniki c efektywnego nauczania matematyki w klasach początkowych szkoły specjalnej” (1985)
„Nauczanie matematyki w klasach 1-3 szkoły specjalnej” (1991)
„Oligofrenopedagogika” (1994)
Współautorka 5 książek; redaktor naukowy 10 książek (prac zbiorowych)
Autorka 60 artykułów, rozdziałów bądź doniesień naukowych.

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983);
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)

Nagrody Ministra
Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1980, 1987);
Ministra Edukacji Narodowej (1988);
Polskiego Zespołu do Badań Naukowych nad Upośledzeniem Umysłowym (1975).
 
Źródło:
Gasik, W. i Pańczyk, J. (1997). Czołowi polscy pedagodzy specjalni oraz absolwenci PIPS i WSPS z lat 1971-1996. Warszawa: Wydawnictwo WSPS, str. 98-99.