Przedstawiamy sylwetkę laureata doktoratu honorowego Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej przyznanego w 2013 roku.

Profesor Czesław Eugeniusz Kupisiewicz - nestor polskiej pedagogiki, autor najpoczytniejszych podręczników akademickich i publikacji podejmujących problematykę fundamentalną dla rozwoju nauk o wychowaniu.

Urodził się w 1924 w Sosnowcu. Zmarł 5 listopada 2015 r. w Warszawie. Magisterium, doktorat, habilitację i profesurę uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim. Dziekan Wydziału Psychologii i Pedagogiki UW, w latach 1969–1971 prorektor, a od 1994 r. emerytowany profesor tej uczelni. Zajmował się dydaktyką ogólną, historią wychowania i myśli pedagogicznej, pedagogiką ogólną i porównawczą. W dorobku Profesora są przekłady prac naukowych z języków angielskiego, francuskiego i niemieckiego. Wśród ponad 300 publikacji zwartych (7 przetłumaczono na języki obce) najważniejsze to:

• Niepowodzenia dydaktyczne. Przyczyny i niektóre środki zaradcze (1966, 3 wydania),
• Nauczanie programowane (1964, 5 wydań),
• Podstawy dydaktyki (1973, 18 wydań),
• Paradygmaty i wizje reform oświatowych (1985, 4 wydania),
• Szkoła w XX wieku (2006, 2 wydania),
• Słownik pedagogiczny (2009),
• Szkice z dziejów dydaktyki (2010),
• Z dziejów teorii i praktyki wychowania (2012),
• Okazjonalne wykłady pedagogiczne (2012).

W latach 1969-1972 wiceprzewodniczący Komitetu Ekspertów dla Opracowania Raportu o Stanie Oświaty w PRL, a w latach 1987-1989 przewodniczący Komitetu Ekspertów do spraw Edukacji Narodowej. Ekspert UNESCO do spraw szkolnictwa wyższego i współautor raportu na temat stanu tego szkolnictwa w Peru oraz innych krajach Ameryki Południowej (1975). Członek Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN (1990–1993). Członek korespondent PAN od 1976, a od roku 1986 członek rzeczywisty PAN.

Prowadził ożywioną działalność na wielu polach. Był aktywnym uczestnikiem prac Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, redaktorem naczelnym „Rocznika Pedagogicznego” (1978-84) oraz redaktorem naczelnym „Kwartalnika Pedagogicznego” (1984-91). Pełnił funkcję redaktora honorowego „The New Educational Review” (od 2011). Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Nauk o Wychowaniu (IAES, 1968-80). Przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Oświatowców Polskich (1998-2000). Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (1973-83).

Autor patentów na „Przyrząd do demonstrowania jednokładności figur” oraz „Przyrząd do demonstrowania twierdzenia Talesa”.

Za działalność naukową i organizacyjną Profesor otrzymał liczne nagrody, wyróżnienia i odznaczenia, m.in.: nagrody Ministra Nauki (pięciokrotnie nagroda I stopnia); nagrody Rektora Uniwersytetu Warszawskiego (czterokrotnie nagroda I stopnia); Odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi (1953); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963); Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1979); Zasłużony Nauczyciel PRL (1983); medal Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy „Za wybitne osiągnięcia naukowe” (2005). W 2005 roku Profesor Czesław Kupisiewicz został uhonorowany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania oraz „Głos Nauczycielski” tytułem „Nauczyciela nauczycieli”.