EN
Konferencja odbędzie się w języku angielskim [dostępne będzie tłumaczenie].
Zapisy uczestników biernych trwają do 24 czerwca - kliknij, aby się zapisać >>
Opłata konferencyjna: 150 zł
Konferencja skierowana jest nie tylko do specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym, ale także do edukatorów, nauczycieli i fundacji zajmujących się osobami po traumie. Chcemy wspólnie zastanowić się, w jaki sposób możemy przekazać naszą wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie.
Ludzie są nieustannie narażeni na traumatyczne doświadczenia. Nawet życie w pokoju nie chroni przed wydarzeniami, które mają traumatyczny potencjał. Społeczeństwo w Polsce i wielu innych krajach europejskich należących do Sieci Zdrowia Psychicznego ENTER przekonało się o tym niedawno, przyjmując uchodźców z ogarniętej wojną Ukrainy i stykając się z ich traumą. Nie są to jednak jedyni uchodźcy z traumą. Mamy również uchodźców w Polsce, którym udało się przekroczyć granicę polsko-białoruską, we Włoszech i Grecji uchodźców z Syrii i wielu innych, którzy przeżyli traumę z powodu niezwykle trudnych doświadczeń. Traumatycznym doświadczeniem ostatnich lat dla wielu osób było również zamknięcie, choroba lub śmierć bliskich podczas pandemii COVID-19. Z traumatycznymi doświadczeniami w postaci przemocy mamy do czynienia również w rodzinach, gdzie traumę przeżywają osoby najbardziej bezbronne - kobiety, dzieci. Czasami napaść, gwałt dotykają ludzi w ich miejscu zamieszkania lub pracy. W niektórych krajach trauma została powiązana z instytucjami społecznymi. Problemy wielu osób zgłaszających się do ośrodków zdrowia psychicznego mogą mieć również związek z traumą we wczesnym okresie życia i późniejszymi doświadczeniami.
Specjaliści zajmujący się zdrowiem psychicznym nie wystarczą do leczenia traumy. Nie ma ich wystarczająco dużo, a służba zdrowia nie jest w stanie, w żadnym kraju, objąć opieką wszystkich osób z traumą. Jedyną możliwą odpowiedzią jest zbudowanie społeczeństwa posiadającego wiedzę na temat traumy i jej konsekwencji, tak aby ludzie w pracy, przedszkolu, szkole i wielu innych miejscach wiedzieli, jak dostrzec osoby dotknięte traumą i jak im pomóc (IASC, 2021; WHO, 2022). Ważne wydaje się budowanie społeczeństwa, które chce i jest w stanie przeciwdziałać konsekwencjom traumy. Społeczeństwa, którego członkowie dbają o siebie nawzajem i mają możliwość kształtowania i wzmacniania własnych zasobów.